Welcome to our company

Leczenie hazardu
Kraków / Jerzmanowice


Leczenie hazardu Kraków – uzależnienia od hazardu należy rozpocząć od zgłoszenia się do terapeuty uzależnień, aby dowiedzieć się jakie są objawy, przyczyny i jego skutki. Hazard należy do uzależnień behawioralnych, czyli od nałogowych, destrukcyjnych zachowań i czynności. Uzależnienie od hazardu jest definiowane, jako powtarzające się działanie, które nie może być kontrolowane i jest ze szkodą dla osoby uzależnionej, jej wartości, zobowiązań społecznych, zawodowych, ekonomicznych i rodzinnych, oraz związanych z naruszaniem norm społecznych i  niejednokrotnie prawa.

Leczenie hazardu w Ośrodku Leczenia Uzależnień AZYLVIP w Jerzmanowicach jest procesem mającym na celu pomóc osobom uzależnionym od gier losowych, zakładów bukmacherskich oraz kasyn internetowych w odzyskaniu kontroli nad swoim życiem, przezwyciężeniu problemów związanych z hazardem i poprawie zdrowia psychicznego oraz finansowego.

Uzależnienie od hazardu może prowadzić do poważnych konsekwencji, takich jak problemy finansowe, kłopoty rodzinne i relacyjne, a także problemy zdrowotne.

Leczenie Hazardu Prywatny Ośrodek Leczenia Uzależnień Azylvip Kraków Prywatny Ośrodek Leczenia Uzależnień Azylvip Kraków

Leczenie hazardu Kraków - Kryteria dla rozpoznania patologicznego hazardu

Głód hazardowy – natrętna, silna, trudna do odparcia chęć zagrania. Najczęściej jest motywowana nudą, uczuciami związanymi z wygraną bądź przegraną, fantazjami o wielkiej wygranej bądź desperacją w ostatniej fazie rozwoju uzależnienia. Głód hazardowy jest symptomem okresów abstynencji i kończy się powrotem do zachowań nałogowych.

Utrata lub poważne ograniczenie kontroli nad graniem – trudność z utrzymaniem bezpiecznego sposobu grania. Pomimo podejmowanych prób kontrolowania grania poprzez ograniczanie czasu czy ilości inwestowanych pieniędzy powracanie do grania.

Zmienna tolerancja na granie – wydłużanie czasu grania, zwiększanie stawek i częstotliwości grania. Dotychczasowy sposób grania nie jest w stanie go nasycić.

Zespół abstynencyjny – przeżywanie tzw. „moralnego kaca” po graniu. Przeżywanie poczucia wstydu, winy, złości, pogardy dla siebie samego. Kolejne zagranie pełni funkcję swoistego „klinu” i służy zredukowaniu poziomu przeżywanych negatywnych uczuć.

Kontynuowanie gry, pomimo ponoszenia negatywnych konsekwencji.

Granie jest główną treścią życia – staje się sposobem na ucieczkę przed rzeczywistymi problemami, odcięciem się od przeżywania przykrych stanów emocjonalnych.

Objawy uzależnienia od hazardu

  • Zaabsorbowanie hazardem, poczucie przymusu hazardowego grania, natrętna potrzeba zagrania. Głód hazardowy, desperacja hazardowa.
  • Upośledzenie kontroli nad powstrzymaniem się od grania i przeznaczanego czasu na granie.
  • Spędzanie coraz większej ilości czasu na graniu w celu uzyskania zadowolenia.
  • Potrzeba grania coraz wyższymi stawkami pieniędzy.
  • Łamanie postanowień dotyczących czasu grania, inwestowanych kwot.
  • Powtarzające się bezskuteczne próby kontrolowania grania lub rezygnacji z grania.
  • Przeżywanie silnego dyskomfortu psychicznego, podenerwowanie, niepokój, irytacja przy próbach zredukowania lub zaprzestania grania.
  • Uzależnienie od gier i hazardu  jest sposobem ucieczki od rzeczywistych problemów, negatywnych nastrojów emocjonalnych.
  • Przeżywanie upokorzenia, wstydu, poczucia winy, złości, pogardy do siebie. Kolejne zagranie służy uwolnieniu się od przykrych stanów emocjonalnych.
  • Zaniedbywanie dotychczasowych alternatywnych przyjemności, zainteresowań i aktywności na rzecz grania.
  • Kontynuowanie hazardowego grania pomimo szkodliwych następstw psychicznych, fizycznych i społecznych.
  • Fantazjowanie o „wielkich wygranych”.
  • Kłamstwa wobec najbliższych by zataić stopień zaangażowania w hazard.
  • Popełnianie występków przeciwko normom prawnym by zdobyć pieniądze na hazard ( oszustwa, fałszerstwa, malwersacje, kradzieże).
  • Uzależnienie od osób, które udzielają pomocy finansowej.
  • Utrata pracy, możliwości wykształcenia i kariery, relacji ze znaczącymi osobami.

Fazy uzależnienia od hazardu

Do sygnałów ostrzegawczych potencjalnego zagrożenia uzależnieniem od hazardu zalicza się:

  • Granie staje się bardzo przyjemnym stanem emocjonalnym i pojawia się dążenie do powtarzania tego doświadczenia.
  • Następuje sukcesywna rezygnacja z dotychczasowych sposobów zapewniania sobie przyjemności, dobrego nastroju i sposobów radzenie sobie z negatywnymi emocjami.
  • Granie staje się coraz częstsze, a przerwy pomiędzy kolejnymi grami stają się coraz krótsze.
  • Reagowanie na granie przyjemnym pobudzeniem, doznawanie ekscytacji, euforii. Jest głównym źródłem przyjemnych stanów emocjonalnych.
  • Iluzja posiadania kontroli nad graniem.
  • Ustalanie własnych schematów grania.
  • Zaniedbywanie dotychczasowych obowiązków i aktywności.
  • Na tym etapie nie ma jeszcze rzeczywistych dotkliwych kłopotów finansowych i problemów rodzinnych, dlatego nie występują przykre uczucia np. niepokoju, czy labilność emocjonalna i stany depresyjne.

Kolejny etap to:

  • Utrata wcześniejszych zainteresowań.
  • Kłamstwa dotyczące wydawania pieniędzy i rzeczywistych kłopotów.
  • Narasta spirala pożyczania pieniędzy, sprzedawania własnych rzeczy.
  • Zmiany zachowania, wzmożone stany drażliwości, impulsywności i konfliktowości.
  • Zmiany nastrojów, okresy objawów depresyjnych i lękowych związane ze złą sytuacją finansową.
  • Wzrasta tolerancja na granie, co oznacza, że aby osiągnąć pożądany stan przyjemności trzeba podwyższać stawki grania.
  • Zaprzeczanie problemowi uzależniania się od grania.

Kolejne fazy rozwoju uzależnienia od hazardu cechuje:

  • Podnoszenie stawek grania, ryzykowne stawki.
  • Wysoki poziom zadowolenia przy wygranych, dążenie do powtórzenia wygranej, fantazje i wiara w kolejne wielkie wygrane.
  • Wysokie zakłady i nasila się ryzyko wysokich strat.
  • Znaczne pożyczki, długi.
  • Skupienie głównie na graniu, inne sprawy życiowe stają się marginalne.
  • Poczucie przymusu grania i odegrania strat.
  • Nasilone kłamstwa, pożyczki, oszustwa i wyłudzenia.
  • Utrzymująca się irracjonalna wiara, że nastąpi „wielka wygrana”, dobra passa.
  • Poważne problemy finansowe. Nie jest w stanie spłacić długów i poszukiwanie sposobów spłacenia długów, również w sposób nielegalny.
  • Separacja od bliskich.
  • Przeżywanie nasilonych stanów lękowych i depresyjnych, problemy z bezsennością.
  • Zaburzenia w sferze myślenia przejawiające się w nierealnej ocenie destrukcyjnych mechanizmów funkcjonowania.
  • Problemy ze zdrowiem psychicznym mają wpływ na pogarszającą się kondycję zdrowia somatycznego.
  • Nasilone problemy emocjonalne, rodzinne, społeczne, finansowe i prawne.
  • Podejmowanie ryzykownych zachowań, uzależnienie od alkoholu i środków psychoaktywnych.

W ostatnim etapie uzależnienia występują skrajne kłopoty finansowe, przerastające możliwości spłaty, skrajna izolacja społeczna, bardzo nasilone objawy depresyjne i lękowe, może dochodzić do prób samobójczych.

Etapy leczenia hazardu

Pierwszym krokiem w leczeniu uzależnienia od hazardu jest uświadomienie sobie problemu i gotowość do zmiany. Osoba uzależniona musi być gotowa podjąć działania mające na celu pokonanie uzależnienia i znalezienie wsparcia.

Terapia psychologiczna odgrywa kluczową rolę w leczeniu hazardu. Terapeuci specjalizujący się w uzależnieniach mogą pomóc osobie uzależnionej zrozumieć przyczyny swojego uzależnienia, identyfikować negatywne wzorce myślenia i zachowań związane z hazardem oraz rozwijać zdrowe strategie radzenia sobie z pokusami i stresującymi sytuacjami. Terapia poznawczo-behawioralna (CBT) stosowana w Prywatnym Ośrodku Leczenia Uzależnień AZYLVIP w Jerzmanowicach jest często stosowana w leczeniu hazardu, pomagając osobie uzależnionej w identyfikowaniu i zmianie szkodliwych przekonań i nawyków.

Wsparcie społeczne odgrywa również istotną rolę w leczeniu uzależnienia od hazardu. Udział w grupach wsparcia dla osób zmagających się z uzależnieniem od hazardu, takich jak spotkania Anonimowych Gamblersów (GA) lub innych organizacji samopomocowych, umożliwia osobie uzależnionej dzielenie się doświadczeniami, otrzymywanie wsparcia emocjonalnego oraz korzystanie z wzajemnego wsparcia w trudnych momentach.

W niektórych przypadkach, leki mogą być stosowane w leczeniu uzależnienia od hazardu. Np. selektywne inhibitory zwrotnego wychwytu serotoniny (SSRI) mogą być przepisane osobom z uzależnieniem od hazardu, które mają również objawy depresji lub lęk. Decyzję o zastosowaniu farmakoterapii powinien podjąć wykwalifikowany lekarz.

Ważne jest, aby osoba uzależniona od hazardu otoczyła się wsparciem i unikała sytuacji ryzykownych, które mogą prowadzić do nawrotu uzależnienia. Zmiana stylu życia, rozwijanie zdrowych zainteresowań i hobby, oraz tworzenie zdrowych nawyków finansowych są również ważne w procesie leczenia hazardu.

Leczenie uzależnienia od hazardu jest procesem indywidualnym i długotrwałym. Również po zakończeniu terapii, ważne jest kontynuowanie procesu samorozwoju, utrzymanie kontaktu z grupami wsparcia i świadomość ryzyka nawrotu uzależnienia.